"บอกแล้วไงว่ากูมีวิธีของกู" เสียงพูดพึมพำบางเบาจากบุกรุกที่ล้ำเขตแดนของแบมแบม เขากำลังจ้องมองใบหน้าหวานที่หน้าหลงไหลอย่างนึกสนุก ก้มสูดดมความหอมที่ติดตัวร่างบางอย่างหื่นกระหาย มันหอมจนเกินจะห้ามใจจริงๆ
มาร์คใช้มือคลอเคลียบนใบหน้าหวานของแบมแบม เริ่มไล่ปลายนิ้วสัมผัสและคลึงเบาๆ กับทุกส่วนที่มือลากผ่าน แก้มแดงระเรื่อมันนุ่มมือจนอดขยี้ไม่ได้ ไหนจะปากแดงๆ ที่รับกับจมูกโด่งเป็นสัน บนใบหน้าแบมแบมมาร์คแทบจะหาที่ติไม่ได้เลยจริงๆ มันดูสวยไปทุกสัดส่วน ปากอิ่มของแบมแบมเผอยออกเหมือนเชิญชวนมาร์คอย่างไม่ตั้งใจ มันดูยั่วยวนน่าลิ้มลอง มาร์คอดใจไม่ไหวส่งมือไปแตะลงบนปากอิ่มที่ไม่ใช่แค่ดูนุ่มอย่างเดียว แต่มันโครตนุ่ม ลื่นมือมาร์ค จนอยากจะลองชิมเข้าแล้วจริงๆ มาร์คกำลังอยากตัวแทบคลั่ง จากที่เขาลูบคลึงแค่เบาๆ ตอนนี้กลับมาร์คเพิ่มแรงขยี้ทั้งยังดึงจนติดมืออกมาเข้าต้องการจะทำให้ปากอิ่มของแบมแบมแดงขึ้นและบวมขึ้นอีก จนกว่าจพอใจ มาร์คสุดจะท้ายต่อแบมแบมอีกแล้ว
สติที่มีถูกกลืนหายไปกับความอยากที่มีมากกว่าความสนุกในตอนแรก มาร์คก้มลงครอบครองปากอิ่มทันที ดูดดึงอย่างหนัก จนเกิดเสียงดังน่าฟัง มาร์คไล่เลียวนปากอิ่มเพื่อ เคลือบน้ำใสให้แชะ ทั่วบริเวณยังไม่มีการรุกล้ำเข้าไปภายในแต่อย่างใด
มาร์คยังอยากเล่นกับปากอิ่มนี้ให้นานที่สุด เขาเม้มปากตัวเองดูดดึงปากและส่งเคี้ยวคมกัดกินปากอิ่มแบมแบม จนได้เลือดเขาเก็บกินจนหมดอย่างหื่นกระหาย ตอนนั้นเองที่แบมแบมเริ่มขยับตัวและบิดหน้าหนีออกจากมาร์ค ทำให้ริมฝีปากมาร์คและแบมแบมหลุดออกจากกันทันที มาร์คเงยหน้าขึ้นมองแบมแบมเพราะคิดว่าจะตื่น ไม่ใช่ว่าเขากลัวแต่เขารอให้แบมแบมตื่นขึ้นมาสนุกกับเขามากกว่า
แต่ร่างบางก็ยังคงหลับสนิทอยู่ดี มาร์คมองผลงานตัวเองแล้วยกยิ้มอย่างพอใจ ปากบวมแดงช้ำกับน้ำใสมันวาวดูน่าหลงไหลขึ้นเป็นร้อยเท่าพันเท่า หากจะมองว่าน่าสงสารก็น่าสงสารแต่ความน่าสงสารของแบมแบมมันน่ารังแก แต่ถ้าหากคิดว่ามาร์คจะพอแค่นี้ยังเร็วเกินไป เขาจัดการก้มลงครอบครองปากอิ่มอีกครั้งอย่างย้ามใจ
มาร์คกัดปากอย่างแรงจนแบมแบมเปิดปากออกมา แล้วส่งลิ้นหน้าเข้าไปกวาดกินน้ำหวานแบมแบมเหมือนเป็นน้ำหวานที่เขาตามหามานานอร่อย กลิ่นคาวเลือดบอกได้เป็นอย่างดีว่ามาร์ครุนแรงกับแบมแบมแค่ไหน
มาร์คไม่หยุด ตรงกันข้ามกลับดูดกินเลือดและกัดให้ได้แผลเพิ่มอีกครั้ง อีกครั้งจนพอใจ ความดิบเถื่อนของเขาถูกปลุกขึ้นโดยแบมแบมเพียงแค่นอนนิ่ง โดยไม่ยั่วยวนมาร์คใดๆ แต่เขากลับอยากลองสัมผัสเข้าไปข้างในของแบมแบมมากกว่านี้ ภายในปากแบมแบมช่างอุ่นนุ่มกระตุ้นให้มาร์คอยากแล้วอยากอีกอย่างไม่รู้จักพอจริงๆ
" งื้อออออออ " เสียงประท้วงของแบมแบมส่งออกให้มาร์คได้ยิน ทั้งที่ยังไม่ยอมตื่นลืมตาด้วยซ้ำแบมแบม กำลังขาดอากาศหายใจเพราะมาร์คไม่เลิกเอาเปรียบเขาสักที มาร์คยอมถอดปากออกจากแบมแบมทั้งยังเสียดาย เพราะกลัวแบมแบมจะเป็นอะไรไปเสียก่อน
" ทำไมมึงน่าหลงไหลแบบนี้วะ" มาร์คก้มกระชิบเสียงข้างหูแบมแบม พร้อมกับพ่นลมหายใจออกมาข้างใบหูร่างบางทั้งที่ยังหลับอยู่แต่ร่างกายแบมแบมกับตอบรับสัมผัสมาร์คได้ดี เรียวขนที่ลุกชันของแบมแบมและการขยับหนีน้อยๆนั้นทำให้มาร์คพอใจจริงๆ
มาร์คชี้ไปบนลำคอบางตรงที่เคยมีรอยช้ำ จากฝีมือเขา และดูเหมือนว่าตอนนี้มันจะจางไปมากแล้ว
" สีมันจางแล้วนี่น่า เดี๋ยวกูทำให้มึงใหม่" น้ำเสียงแหบสั่นเพราะความอยากได้ในตัวแบมแบมถูกส่งของไปเบาๆ
ก้มลงแลบลิ้นสัมผัสกับซอกคอขาวแบมแบมทันที จนร่างบางสะดุ้งกับความเย็นที่ไดส้มผัส จากแค่ตอนแรกเขาแค่นึกสนุกและคิดจะแกล้งเล่นกับแบมแบม แต่ตอนนี้มาร์คกลับต้องการมากกว่าทำให้แบมแบมมีรอยคิสมาร์คเสียแล่ว เขาอยากเป็นเจ้าของร่างกายนี้จริงๆแล้วละ
เขาสร้างรอยแสดงความเป็นเจ้าของไปทั้งตัวแบมแบม ส่งเคี้ยวคมกัดเม้มดูดดึงทั้ง ลำคอ จนไม่เหลือที่ว่างให้ผิวขาวเนียน ไม่หยุดแค่เพียงเท่านี้ร่างกายของแบมแบมต้องเป็นของเขา
เขาแทรกมือหนาเข้าไปในสาบเสื้อของร่างบาง เลิกเสื้อขึ้นสูงจนเห็นถึงภายในยอดอกสีชมพูสวย เขาหยุดมองอยู่นาน ลอบกลืนน้ำลายเหนียวนืดลงคงยากลำบาก อดไม่ไหวแล้วก้มลงเลียยอดอกร่างบางทันที ดูดกินอย่างของเอร็ดอร่อย ร่างบางตอบสนองต่อการกระทำของมาร์คอย่างดียอดอกสีชมพู แอ่นขึ้นสู้ทั้งมือและทั้งปากมาร์คอย่างไม่ตั้งใจมันยั่วยวนจนแทบ อยากรีบเป็นเจ้าของเร็วๆ แรงกัดแรงบีบของมาร์คทำให้ร่างบางนิ่วหน้ารู้สึกเจ็บแต่กลับไม่ยอมรู้สึกตัวสักที
" ทำขนาดนี้มึงยังจะหลับได้อีกนะแบมแบม ตื่นขึ้นมาครางให้กูได้ยินดีกว่า " มาร์คเลื่อนมือลงมาสัมผัสเอวคอด ออกแรงบีบเค้นจนขึ้นรอยมือเนื้อตัวนุ่มนิ่มน่าขยี้ให้แหลกคามือจริง
มาร์คละจากยอดอกแบมแบมไล่พรมจูบไปทั่วหน้าท้องที่แบนราบ เขานึกอยากแกล้งแบมแบมอีกครั้งลงลิ้นเลียแอ่งสะดื้อร่างบางทันที ร่างบางคงจะเสียวทรมารไม่น้อย ตัวแบมแบมบิดเกร็ง และพยายามขยับหนีปากของมาร์คแต่มาร์คกลับจับไว้แน่นและลงลิ้นเลียซ้ำๆดูดกัด จนในที่สุดก็มีเสียงครางของแบมแบมออกมา
" อ๊ะ " เสียงช่างหวานจนทำให้อยากปลุกแบมแบมขึ้นมาครางเลยจริงๆ
มือหนาตะปบเข้ากลางลำตัวแบม และก็รับรู้ได้ว่าถึงร่างกายแบมแบมที่มีอารมณ์ไม่ต่างจากมาร์คเสียแล้วส่วนกลางลำตัวร่างบางดันออกมาสู้มือของมาร์ค ไม่รอช้ามาร์คจัดการดึงกางเกงนอนแบมแบมออก จนตอนนี้สัดส่วนของแบมแบมโชว์หลาอยู่ในสายตาเขาแล้ว เขาส่งมือไปลูบส่วนกลางลำตัวแบมแบมทันทีอย่างอดใจไม่ไหว ร่างบางแอ่นรับสัมผัสแปลกใหม่อย่างดี
มือสากจับแกนกายแบมแบมรูดขึ้นลง จากเบาเริ่มรุนแรง จะได้ยินเสียงครางแบมแบมเป็นระยะ
" อ๊าาา" แบมแบมกำลังสุขสมกับสัมผัสที่มาร์คมอบให้ ตอนนั้นเองที่มาร์คคิดอยากจะลองชิมแบมแบม เขาก้มลงแลบลิ้นเลียกับส่วนปลายแกนกายแบมแบมทันที ร่างบางเองถึงกระตุกและสะดุ้งตัวสั่นน้อย
แกนกายของร่างบางมีขนาดพอดีกับตัวและมันไม่ใหญ่เท่าของมาร์ค ต้วน แน่ ปากจัดการครอบปากลงกับแกนแบมแบม เขาอยากปนเปอให้ร่างบางสุขสม ก่อนที่เขาจะครอบครองและเข้าไปในตัวแบมแบม มาร์คตั้งใจบรดูดเม้มปากรูดมือขึ้นลง จนเกินเสียงดัง จ๊วบ จ๊าบ ไปพร้อมกับเสียงครางของแบมแบม
" อะ อ๊ะ " ร่างบางแอ่นตัวดันแกนกายของตัวเอง ขึ้นสู้กับปากมาร์คการหายใจถี่ๆ ที่แรงขึ้นตามอารมณ์ของร่างบางทำให้มาร์ครู้ว่าแบมแบมกำลังใกล้จะถึงฝั่งอารมณ์แล้วเขาเร่งจังหวะขี้นลงเร็วๆอย่างหนักหน่วง
"อ๊าา " เสียงแบมแบมหลุดออกมาพร้อมน้ำสีขาวขุ่นพุ่งใส่เต็มโพรงปากมาร์ค เขากลืนกินน้ำของร่างบางจนหมด มาร์คถอดปากออกเงยหน้าขึ้นมองผลงานตัวเองอย่างพอใจ ร่างบางเหนื่อยหอบหายใจจนหน้าอกยกขึ้นลงรุนแรงจากกิจกรรมที่เพิ่งผ่านไป แต่จนแล้วจนรอดดูเหมือนยังไงร่างบางก็ยังไม่ตื่นอยู่ดี
ตอนนี้มาร์คเองก็อึดอัดต้องการปลดปล่อยแล้ว เขายกสะโพกแบมแบมขึ้นดันขาออกกว้างจน ให้ชิดหน้าอก ช่องทางสีสวยยังปิดสนิทลอยเด่นอยู่ยั่วยวนสายตามาร์ค เขาในร้อนรีบจัดการถอดเกงกางตัวเองปลดปล่อยลำตัวที่ใหญ่ให้ออกมา มือหนาจับแกนกายใหญ่ถูไถ ช่องทางสีสวยของแบมแบมไปมา จนเขาทนไม่ไหวอีกแล้ว สวนลำตัวของเขา เขาไปในตัวแบมแบมทั้งที่ยังไม่เปิดทางก่อน
" งื้ออออออ " ร่างบางส่งเสียงครางออกมา พร้อมร่างกายที่ขยับหนีและแรงส่ายหัวไปมา จนเส้นผมนุ่มยุ่งยอก ร่างบางเจ็บเกินจะรับไหว มาร์คเองก็เข้าไปไม่ได้เหมือนกัน
" ชิ " มาร์คสบถออกมาอย่างขัดใจ และพยายามดันเข้าไปอีกครั้ง แต่รอบนี้มาร์คต้องหยุดซะงักเมื่อเขดันเงยขึ้นไปและ เห็นหยดน้ำตาที่ไหลเป็นทางยาวของแบมแบม สติที่ขาดหายไปกลับมาอีกครั้ง
" นี่กูทำอะไรลงไปวะ" มาร์คเริ่มรู้สึกตัวว่าตอนนี้เค้าทำเกินไปแล้วจริงๆ
" แมร่งเอ่ย กูมีอารมณ์เพราะมึงได้ไงวะ" ตอนนั้นเองมาร์คผลักตัวออกจากแบมแบม แล้วมองร่างกายแบมแบมที่แดงช้ำไปทุกสัดส่วนเพราะฤทธิ์มือที่เขาทำอย่างบ้าคลั่ง
" เกือบได้มันเป็นเมียแล้วไหมละ" มาร์คขยี้หัวอย่างไม่เข้าใจตัวเอง และเขาก็ยังอารมณ์และต้องการปลดปล่อย แต่เขาก็ไม่อยากทำกับร่างบางของแบมแบมแล้ว
มาร์คหยุดทุกอย่างและจัดการแต่งตัวให้แบมแบมตามเดิม ก่อนที่เขาจะไปปลดปล่อยอารมณ์ของตัวเองด้วยมือของเขาในห้องน้ำเงียบๆ ส่วนแบมแบมยังคงคิดว่าตัวเองฝันไป
สั้นๆเนอะ เอาจริงแต่งไม่เก่งคงจะแต่งไม่บ่อย
แต่ว่าอิที่คุณก็รู้เป็นใครก็มีนิสัยหื่นกาม ฮ่าาา
กลับไปอ่านในเด็กดี คอมเม้นกำลังใจดีๆให้กันด้วย
มาร์คใช้มือคลอเคลียบนใบหน้าหวานของแบมแบม เริ่มไล่ปลายนิ้วสัมผัสและคลึงเบาๆ กับทุกส่วนที่มือลากผ่าน แก้มแดงระเรื่อมันนุ่มมือจนอดขยี้ไม่ได้ ไหนจะปากแดงๆ ที่รับกับจมูกโด่งเป็นสัน บนใบหน้าแบมแบมมาร์คแทบจะหาที่ติไม่ได้เลยจริงๆ มันดูสวยไปทุกสัดส่วน ปากอิ่มของแบมแบมเผอยออกเหมือนเชิญชวนมาร์คอย่างไม่ตั้งใจ มันดูยั่วยวนน่าลิ้มลอง มาร์คอดใจไม่ไหวส่งมือไปแตะลงบนปากอิ่มที่ไม่ใช่แค่ดูนุ่มอย่างเดียว แต่มันโครตนุ่ม ลื่นมือมาร์ค จนอยากจะลองชิมเข้าแล้วจริงๆ มาร์คกำลังอยากตัวแทบคลั่ง จากที่เขาลูบคลึงแค่เบาๆ ตอนนี้กลับมาร์คเพิ่มแรงขยี้ทั้งยังดึงจนติดมืออกมาเข้าต้องการจะทำให้ปากอิ่มของแบมแบมแดงขึ้นและบวมขึ้นอีก จนกว่าจพอใจ มาร์คสุดจะท้ายต่อแบมแบมอีกแล้ว
สติที่มีถูกกลืนหายไปกับความอยากที่มีมากกว่าความสนุกในตอนแรก มาร์คก้มลงครอบครองปากอิ่มทันที ดูดดึงอย่างหนัก จนเกิดเสียงดังน่าฟัง มาร์คไล่เลียวนปากอิ่มเพื่อ เคลือบน้ำใสให้แชะ ทั่วบริเวณยังไม่มีการรุกล้ำเข้าไปภายในแต่อย่างใด
มาร์คยังอยากเล่นกับปากอิ่มนี้ให้นานที่สุด เขาเม้มปากตัวเองดูดดึงปากและส่งเคี้ยวคมกัดกินปากอิ่มแบมแบม จนได้เลือดเขาเก็บกินจนหมดอย่างหื่นกระหาย ตอนนั้นเองที่แบมแบมเริ่มขยับตัวและบิดหน้าหนีออกจากมาร์ค ทำให้ริมฝีปากมาร์คและแบมแบมหลุดออกจากกันทันที มาร์คเงยหน้าขึ้นมองแบมแบมเพราะคิดว่าจะตื่น ไม่ใช่ว่าเขากลัวแต่เขารอให้แบมแบมตื่นขึ้นมาสนุกกับเขามากกว่า
แต่ร่างบางก็ยังคงหลับสนิทอยู่ดี มาร์คมองผลงานตัวเองแล้วยกยิ้มอย่างพอใจ ปากบวมแดงช้ำกับน้ำใสมันวาวดูน่าหลงไหลขึ้นเป็นร้อยเท่าพันเท่า หากจะมองว่าน่าสงสารก็น่าสงสารแต่ความน่าสงสารของแบมแบมมันน่ารังแก แต่ถ้าหากคิดว่ามาร์คจะพอแค่นี้ยังเร็วเกินไป เขาจัดการก้มลงครอบครองปากอิ่มอีกครั้งอย่างย้ามใจ
มาร์คกัดปากอย่างแรงจนแบมแบมเปิดปากออกมา แล้วส่งลิ้นหน้าเข้าไปกวาดกินน้ำหวานแบมแบมเหมือนเป็นน้ำหวานที่เขาตามหามานานอร่อย กลิ่นคาวเลือดบอกได้เป็นอย่างดีว่ามาร์ครุนแรงกับแบมแบมแค่ไหน
มาร์คไม่หยุด ตรงกันข้ามกลับดูดกินเลือดและกัดให้ได้แผลเพิ่มอีกครั้ง อีกครั้งจนพอใจ ความดิบเถื่อนของเขาถูกปลุกขึ้นโดยแบมแบมเพียงแค่นอนนิ่ง โดยไม่ยั่วยวนมาร์คใดๆ แต่เขากลับอยากลองสัมผัสเข้าไปข้างในของแบมแบมมากกว่านี้ ภายในปากแบมแบมช่างอุ่นนุ่มกระตุ้นให้มาร์คอยากแล้วอยากอีกอย่างไม่รู้จักพอจริงๆ
" งื้อออออออ " เสียงประท้วงของแบมแบมส่งออกให้มาร์คได้ยิน ทั้งที่ยังไม่ยอมตื่นลืมตาด้วยซ้ำแบมแบม กำลังขาดอากาศหายใจเพราะมาร์คไม่เลิกเอาเปรียบเขาสักที มาร์คยอมถอดปากออกจากแบมแบมทั้งยังเสียดาย เพราะกลัวแบมแบมจะเป็นอะไรไปเสียก่อน
" ทำไมมึงน่าหลงไหลแบบนี้วะ" มาร์คก้มกระชิบเสียงข้างหูแบมแบม พร้อมกับพ่นลมหายใจออกมาข้างใบหูร่างบางทั้งที่ยังหลับอยู่แต่ร่างกายแบมแบมกับตอบรับสัมผัสมาร์คได้ดี เรียวขนที่ลุกชันของแบมแบมและการขยับหนีน้อยๆนั้นทำให้มาร์คพอใจจริงๆ
มาร์คชี้ไปบนลำคอบางตรงที่เคยมีรอยช้ำ จากฝีมือเขา และดูเหมือนว่าตอนนี้มันจะจางไปมากแล้ว
" สีมันจางแล้วนี่น่า เดี๋ยวกูทำให้มึงใหม่" น้ำเสียงแหบสั่นเพราะความอยากได้ในตัวแบมแบมถูกส่งของไปเบาๆ
ก้มลงแลบลิ้นสัมผัสกับซอกคอขาวแบมแบมทันที จนร่างบางสะดุ้งกับความเย็นที่ไดส้มผัส จากแค่ตอนแรกเขาแค่นึกสนุกและคิดจะแกล้งเล่นกับแบมแบม แต่ตอนนี้มาร์คกลับต้องการมากกว่าทำให้แบมแบมมีรอยคิสมาร์คเสียแล่ว เขาอยากเป็นเจ้าของร่างกายนี้จริงๆแล้วละ
เขาสร้างรอยแสดงความเป็นเจ้าของไปทั้งตัวแบมแบม ส่งเคี้ยวคมกัดเม้มดูดดึงทั้ง ลำคอ จนไม่เหลือที่ว่างให้ผิวขาวเนียน ไม่หยุดแค่เพียงเท่านี้ร่างกายของแบมแบมต้องเป็นของเขา
เขาแทรกมือหนาเข้าไปในสาบเสื้อของร่างบาง เลิกเสื้อขึ้นสูงจนเห็นถึงภายในยอดอกสีชมพูสวย เขาหยุดมองอยู่นาน ลอบกลืนน้ำลายเหนียวนืดลงคงยากลำบาก อดไม่ไหวแล้วก้มลงเลียยอดอกร่างบางทันที ดูดกินอย่างของเอร็ดอร่อย ร่างบางตอบสนองต่อการกระทำของมาร์คอย่างดียอดอกสีชมพู แอ่นขึ้นสู้ทั้งมือและทั้งปากมาร์คอย่างไม่ตั้งใจมันยั่วยวนจนแทบ อยากรีบเป็นเจ้าของเร็วๆ แรงกัดแรงบีบของมาร์คทำให้ร่างบางนิ่วหน้ารู้สึกเจ็บแต่กลับไม่ยอมรู้สึกตัวสักที
" ทำขนาดนี้มึงยังจะหลับได้อีกนะแบมแบม ตื่นขึ้นมาครางให้กูได้ยินดีกว่า " มาร์คเลื่อนมือลงมาสัมผัสเอวคอด ออกแรงบีบเค้นจนขึ้นรอยมือเนื้อตัวนุ่มนิ่มน่าขยี้ให้แหลกคามือจริง
มาร์คละจากยอดอกแบมแบมไล่พรมจูบไปทั่วหน้าท้องที่แบนราบ เขานึกอยากแกล้งแบมแบมอีกครั้งลงลิ้นเลียแอ่งสะดื้อร่างบางทันที ร่างบางคงจะเสียวทรมารไม่น้อย ตัวแบมแบมบิดเกร็ง และพยายามขยับหนีปากของมาร์คแต่มาร์คกลับจับไว้แน่นและลงลิ้นเลียซ้ำๆดูดกัด จนในที่สุดก็มีเสียงครางของแบมแบมออกมา
" อ๊ะ " เสียงช่างหวานจนทำให้อยากปลุกแบมแบมขึ้นมาครางเลยจริงๆ
มือหนาตะปบเข้ากลางลำตัวแบม และก็รับรู้ได้ว่าถึงร่างกายแบมแบมที่มีอารมณ์ไม่ต่างจากมาร์คเสียแล้วส่วนกลางลำตัวร่างบางดันออกมาสู้มือของมาร์ค ไม่รอช้ามาร์คจัดการดึงกางเกงนอนแบมแบมออก จนตอนนี้สัดส่วนของแบมแบมโชว์หลาอยู่ในสายตาเขาแล้ว เขาส่งมือไปลูบส่วนกลางลำตัวแบมแบมทันทีอย่างอดใจไม่ไหว ร่างบางแอ่นรับสัมผัสแปลกใหม่อย่างดี
มือสากจับแกนกายแบมแบมรูดขึ้นลง จากเบาเริ่มรุนแรง จะได้ยินเสียงครางแบมแบมเป็นระยะ
" อ๊าาา" แบมแบมกำลังสุขสมกับสัมผัสที่มาร์คมอบให้ ตอนนั้นเองที่มาร์คคิดอยากจะลองชิมแบมแบม เขาก้มลงแลบลิ้นเลียกับส่วนปลายแกนกายแบมแบมทันที ร่างบางเองถึงกระตุกและสะดุ้งตัวสั่นน้อย
แกนกายของร่างบางมีขนาดพอดีกับตัวและมันไม่ใหญ่เท่าของมาร์ค ต้วน แน่ ปากจัดการครอบปากลงกับแกนแบมแบม เขาอยากปนเปอให้ร่างบางสุขสม ก่อนที่เขาจะครอบครองและเข้าไปในตัวแบมแบม มาร์คตั้งใจบรดูดเม้มปากรูดมือขึ้นลง จนเกินเสียงดัง จ๊วบ จ๊าบ ไปพร้อมกับเสียงครางของแบมแบม
" อะ อ๊ะ " ร่างบางแอ่นตัวดันแกนกายของตัวเอง ขึ้นสู้กับปากมาร์คการหายใจถี่ๆ ที่แรงขึ้นตามอารมณ์ของร่างบางทำให้มาร์ครู้ว่าแบมแบมกำลังใกล้จะถึงฝั่งอารมณ์แล้วเขาเร่งจังหวะขี้นลงเร็วๆอย่างหนักหน่วง
"อ๊าา " เสียงแบมแบมหลุดออกมาพร้อมน้ำสีขาวขุ่นพุ่งใส่เต็มโพรงปากมาร์ค เขากลืนกินน้ำของร่างบางจนหมด มาร์คถอดปากออกเงยหน้าขึ้นมองผลงานตัวเองอย่างพอใจ ร่างบางเหนื่อยหอบหายใจจนหน้าอกยกขึ้นลงรุนแรงจากกิจกรรมที่เพิ่งผ่านไป แต่จนแล้วจนรอดดูเหมือนยังไงร่างบางก็ยังไม่ตื่นอยู่ดี
ตอนนี้มาร์คเองก็อึดอัดต้องการปลดปล่อยแล้ว เขายกสะโพกแบมแบมขึ้นดันขาออกกว้างจน ให้ชิดหน้าอก ช่องทางสีสวยยังปิดสนิทลอยเด่นอยู่ยั่วยวนสายตามาร์ค เขาในร้อนรีบจัดการถอดเกงกางตัวเองปลดปล่อยลำตัวที่ใหญ่ให้ออกมา มือหนาจับแกนกายใหญ่ถูไถ ช่องทางสีสวยของแบมแบมไปมา จนเขาทนไม่ไหวอีกแล้ว สวนลำตัวของเขา เขาไปในตัวแบมแบมทั้งที่ยังไม่เปิดทางก่อน
" งื้ออออออ " ร่างบางส่งเสียงครางออกมา พร้อมร่างกายที่ขยับหนีและแรงส่ายหัวไปมา จนเส้นผมนุ่มยุ่งยอก ร่างบางเจ็บเกินจะรับไหว มาร์คเองก็เข้าไปไม่ได้เหมือนกัน
" ชิ " มาร์คสบถออกมาอย่างขัดใจ และพยายามดันเข้าไปอีกครั้ง แต่รอบนี้มาร์คต้องหยุดซะงักเมื่อเขดันเงยขึ้นไปและ เห็นหยดน้ำตาที่ไหลเป็นทางยาวของแบมแบม สติที่ขาดหายไปกลับมาอีกครั้ง
" นี่กูทำอะไรลงไปวะ" มาร์คเริ่มรู้สึกตัวว่าตอนนี้เค้าทำเกินไปแล้วจริงๆ
" แมร่งเอ่ย กูมีอารมณ์เพราะมึงได้ไงวะ" ตอนนั้นเองมาร์คผลักตัวออกจากแบมแบม แล้วมองร่างกายแบมแบมที่แดงช้ำไปทุกสัดส่วนเพราะฤทธิ์มือที่เขาทำอย่างบ้าคลั่ง
" เกือบได้มันเป็นเมียแล้วไหมละ" มาร์คขยี้หัวอย่างไม่เข้าใจตัวเอง และเขาก็ยังอารมณ์และต้องการปลดปล่อย แต่เขาก็ไม่อยากทำกับร่างบางของแบมแบมแล้ว
มาร์คหยุดทุกอย่างและจัดการแต่งตัวให้แบมแบมตามเดิม ก่อนที่เขาจะไปปลดปล่อยอารมณ์ของตัวเองด้วยมือของเขาในห้องน้ำเงียบๆ ส่วนแบมแบมยังคงคิดว่าตัวเองฝันไป
สั้นๆเนอะ เอาจริงแต่งไม่เก่งคงจะแต่งไม่บ่อย
เลือดพุ่ง=.,=ฉันว่าวิธีของแกนี่ใช้ทรมานตัวเองมากกว่านะ555 จริงๆแล้วแบมต้องเป็นคนขี้อ้อนมากแน่ๆ เสียดายที่คนอื่นคงไม่มีโอกาสได้เห็นแบมในมุมนี้ จริงๆนางก็คนธรรมดานี่แหละ ก็มีหัวใจมีความรู้สึก ถ้าเป็นไปได้อยากให้นางมีที่พึ่ง(ทั้งทางกายและทางใจ) อยากให้มีคนเข้าใจแบม เพราะดูท่าแล้วนอกจากแม่แบมก็ไม่ได้เปิดใจให้ใครเลย เดี๋ยวมาร์คสัมผัส(?)ในตัวตนของแบมไปเรื่อยๆก็คงเข้าใจแบมเองแหละ แล้วจะรักโดยไม่ทันตั้งตัว
ตอบลบ