โรงเรียนชายล้วน บทเรียนที่ 16 ถึงเวลาเอาคืน

เส้นความความอดทนขาดผึง มาร์คกระชากร่างบางขึ้นมากระแทกกับอกแกร่ง บดเบียดริมฝีปากอิ่มด้วยสัมผัสที่รุนแรงอย่างที่แบมแบมไม่ทันตั้งตัว ดวงตาเอ่อล้นไปด้วยน้ำตาเปิกตากว้าง รีบขยุ้มเสื้อบริเวณหน้าอกมาร์คให้เป็นที่ยืด

            มาร์คอ้างปากงับดูดเม้มปากอิ่มย้ำๆ หนักๆ ดูดดึงให้เข้าไปข้างในโพรงปากของเขาทั้งหมด ไม่ได้มีความอ่อนโยนใดใดตอนนี้ มันมีแค่เพียงสัมผัสที่ดิบเถื่อนของมาร์คที่หวนหาในรสชาติและริมฝีปากร่างบางตรงหน้านี้มาตลอด ไม่ว่าจะได้สัมผัสสักกี่ครั้งแต่มันก็ไม่เคยรู้จักพอ ต้องการและอย่างจะได้ให้มากขึ้นทุกครั้งไป ปากอิ่มขึ้นแดงระเรื่อเด่นชัด มันบวมเจ่อจนน่ารังแกแกล้งให้ช้ำขึ้นไปอีก

            “อื้อ” เสียงครางหวานในลำคอเบา เตือนให้รู้ว่ากำลังจะขากอากาศหายใจ มาร์คถอดริมฝีปากออกมา ร่างบางตรงหน้าริมหอบหายใจเอาอากาศทันที แต่มันก็แค่เพียงเสียวนาที

            มาร์คจูบปิดปากแบมแบมอีกครั้ง ใช้ลิ้นไล้เลียริมฝีปากอิ่ม จนมันชุ่มไปด้วยน้ำใสสีสวยมันวาว อาศัยจังหวะที่ร่างบางเปิดปากหายใจ สอดลิ้นเข้าไปควานหาความหวานในโพรงปากเล็กที่เขารู้ดีว่ามันหวานแค่ไหน ลิ้นเล็กพยายามขยับหนีแต่ถูกมาร์คเกี่ยวกระหวัดมันกลับมาอีกครั้ง พร้อมดูดดึงเข้าโพรงปากตัวเอง จนเกิดเสียงน่าฟัง มาร์คไม่สนใจอีกแล้ว ความต้องการของเขาพุ่งขึ้นสูง

            มาร์คถอดจากริมฝีปากอิ่ม ที่ถูกดูดดึงยืดติดปากมาร์คออกมา อาการเมายาของแบมแบมทำให้ร่างบางตรงหน้าเชื่อฟังเขาเป็นอย่างดี แบมแบมไม่แค่เมายาแล้วตอนนี้แต่แบมแบมกำลังเมาจูบของมาร์คด้วย  มาร์คค่อยๆโน้มร่างบางลงให้นอนราบกับพื้น

            “กูขอนะ” ก้มกระซิบคำขอที่ถึงไม่ให้มาร์คก็จะเอา

            มาร์คกดจูบลงไปบนริมฝีปากอิ่ม สีแดงสดอีกครั้ง เริ่มไล้มือสัมผัสกับผิวเนียนที่ลื่นมือ เลื่อนลงไปตรงเอวคอด ออกแรงบีบขย้ำให้หนำใจ ผิวบางสีขาวขึ้นรอยมือเด่นจัด  ไล้ขึ้นไปเลื่อน ตรงช่วงอกนิ่ม สัมผัสกับตุ่มไตเล็กทั้งสองข้าง ใช้ปลายนิ้วสะกิดเขี่ยเบาๆ จนร่างบางสะดุ้งสั่น ขยับหน้าอกหนี มือหนาข้างหนึ่งรวบเข้ากับเอวล็อกไว้ไม่ให้หนี อีกข้างส่งกลับขึ้นมาหยอกล้อกับ ตุ่มไตเล็กที่กำลังแข็งสู้มืออีกครั้ง

            “อ๊ะ!”  แบมแบมสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อมาร์คละจากริมฝีปาก มาครอบปากกับหน้าอกของตัวเอง

            มาร์คใช้ลิ้นร้อนไล่เลียวนยอดอกสีชมพูจนชุ่มน้ำ ดูดดึงสองข้างซ้ายขวาสลับกัน งับฟันขยี้หนักให้เกิดรอยฟัน รอบสร้างรอยแดงเด่นไปทั่วหน้าอกบาง ร่างบางนิ่วหน้าด้วยความเจ็บส่งเสียงครางหวานหูออกมาให้ได้ยิน

            “อื้อ ยะ อย่ากัด” มือบางออกแรงผลักดันหัวมาร์คออกเบาๆ แต่ก็ไม่สามารถทำได้

            มาร์คยังคงดูดดึง และใช้ฟันกัดเข้ากับยอดอก แบมแบมสอดนิ้วมาร์คเข้าไปกับเส้นผมมาร์คขยุ้มเบาๆ ให้คลายความเสียวซ่าน มาร์คกัดและดึงยอดอกแบมแบมขึ้นสูง ร่างบางรีบแอ่นตัวขึ้นตามปากของมาร์คทันที ถึงมันจะเจ็บ แต่มันเสียวมากกว่า มาร์คปรนเปรอตัวเองจนพอใจ แล้วผละออกมา

            ไล้ริมฝีปากลงต่ำโดยไม่ลืมฝากรอยกลีบกุหลาบไว้ตลอดทางที่ลากผ่าน  หยุดอยู่ตรงบริเวณหน้าท้องแบนราบ อ้างปากขบกัดเบาๆ แลบลิ้นเลียวนบริเวรปากแอ่งสะดื้อ ทรมารร่างบางตรงหน้าให้เสียว จนต้องการเขามากขึ้น ไม่รอช้ามาร์คส่งลิ้นร้อนแหย่ลงไปในสะดื้อเล็ก ดูดเลียจนเกิดเสียง จ๊วบจั๊บ ชวนฟัง  แบมแบมแหงนหน้าขึ้นเชิดด้วยความเสียวซ่าน

            “อ๊ะ มะ มัค” แบมแบมเอ่ยเสียงตะกุกตะกัก ขยุ้มกับผมมาร์คแรงขึ้นบิดสะโพกหนี

            มาร์คผละออกจากแอ่งสะดื้อแบมแบม แล้วเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหวานสีแดงระเรื่อ ที่ตอนนี้มันดูหวานเยิ้มยั่วยวน ปากอิ่มเผยอออกเหมือนเชิญชวนให้มาร์คครอบครอง มาร์คเลื่อนตัวขึ้นไป กดจูบตามคำเชิญชวนอีกครั้ง จูบปากเบาๆแล้วผละออก ไปจูบจนทั่วบริเวณใบหน้าหวาน

            “ปากนี่ของกู” มาร์คกดจูบลงไปบนปาก

            “แก้มนี่ของกู” มาร์คกดจูบลงไปบนแก้มทั้งสองข้าง

            “จมูกนี่ของกู” มาร์คกดจูบไปบนจมูก

            “ตานี่ของกู” มาร์คกดจูบไปบนเปลือกตาทั้งสองข้าง

            “หน้าผากนี่ของกู” มาร์คกดจูบไปบนหน้าผาก

            “ทุกส่วนมึงเป็นของกูแบมแบม” มาร์คเลื่อนมาจูบปลายคาง แล้วไล้ลงมาผ่านลำคอ สูดดมเอาความหอมเฉพาะตัวของแบมแบม ฝากรอยรักสีแดงสดไว้ทั่วบริเวร

            “มัคมัค”

            “ว่าไง หืม” มาร์คเงยหน้ามองอย่างสนใจ ดวงสายตาหื่นกระหาย

            “แบมแบมรู้สึกแปลกๆ” หน้าตาแบมแบมดูน่าสงสารจริงๆ ตอนนี้แบมแบมอึดอัด เพราะถูกมาร์คปลุกปั้นอารมณ์จนได้ที มือเล็กเลื่อนมือลงไปกรอบกุมช่างกลางลำตัว ให้มาร์คดูบริเวณที่เขาอึดอัด แบบไม่ได้ตั้งใจจะยั่วมาร์ค แต่สำหรับมาร์คมันยั่วโครตๆ

            “ตรงนี้เหรอ” มาร์คส่งมือตามไปประกบมือเล็ก แล้วขย้ำแรงๆหนึ่งทีพร้อมกับมือร่างบาง

            “อ๊ะ” เสียงขาดหวานหูหลุดออกมาอีกครั้ง พร้อมกับใบหน้าเล็กที่พยักขึ้นลงอย่างน่ารัก

            “มึงยังน่ารักไม่พออีกหรอแบมแบม” ท่าทางใสซื่อของแบมแบมทำเอามาร์คใจสั่น

            มาร์คเริ่มนวดคลึงบริเวณกลางลำตัวแบมแบม จนร่างบางแอ่นรับสู้กับมือมาร์ค แบมแบมเริ่มแหงนหน้าเชิดขึ้นห่อปากส่งเสียงกระเส่าครางให้มาร์คยิ่งเกิดอารมณ์ มาร์คจ้องมองใบหน้าที่ดูสุขสมของแบมแบม ก่อนจะก้มหน้าเข้ากับซอกคอขาวแล้วไล้ลงมา มือหนายังทำหน้าที่เป็นอย่างดี ค่อยๆปลงซิบกางเกงร่างบางลงช้าๆ รั้งเอาขอบเกงเกงทั้งชั้นในแล้วชั้นนอกออกพร้อมกัน ร่างบางยกสะโพกขึ้นน้อยๆให้มาร์คเอากางเกงออกสะโพกตัวเองจนสำเร็จ

            ร่างบางเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้า มาร์คจ้องมองจนน้ำลายสอ กลืนน้ำลายลงคออย่างหื่นกระหาย มันดูสวยงามไปทุกส่วน เพียงไม่นาน มาร์คจับขาแบมแบมตั้งชันขึ้นจนมองเห็นแก่นกายเล็กชูชันสั่นระริก มาร์คดันขาแบมแบมขึ้นแล้วอ้างออกให้กว้างขึ้นสะโพกที่ถูกยกออกจากพื้นเล็กน้อย ทำให้มาร์คเห็นช่องทางรักสีสวยของแบมแบมชัดขึ้น บอกได้เลยว่าแบมแบมน่าจับมากระแทกให้จมลำที่สุด

            ใบหน้าคมก้มลง โดยใช้เลียแตะเข้ากับช่องทางรัก แลบลิ้นเลียจนชุ่มน้ำ กดหน้าเข้าไปฝังจมูกกับปากเข้าไปกับแก้มก้น เลื่อนมือลงมาจับแก้มก้นทั้งสองข้างแหกออกกว้างให้ช่องทางรักเกิดรูโหว่ง มาร์คห่อลิ้นแล้วแทรกเข้าไปในช่องทางรักกดเน้นให้ลึกเข้าไปเรื่อยๆ

            “อ๊ะ มะ มัค แบมแบมรู้สึก..” แบมแบมรู้สึก แต่เขาอธิบายไม่ได้ว่ารู้สึกอะไร เพราะแบมแบมไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน

            “เสียว แบมแบมรู้สึกเสียว” มาร์คบอกความรู้สึก ตอนนี้ให้แบมแบมเข้าใจ ว่าที่เป็นอยู่เรียกว่ากำลังเสียว

“เสียว แบมแบมเสียว มัคมัคแบมแบมเสียว” ปากอิ่มพร่ำปากไม่หยุดปาก

            มาร์คยังคงส่งลิ้นเลียบริเวณช่องทางรักสีสด และไม่ลืมส่งมือสากกรอบกุมแก่นกายชูชันของแบมแบม เริ่มขยับชักขึ้นลงเนิบนาบจนกระทั่งเร็วและแรงขึ้น ลิ้นหนายังคงแหย่ลึกและรัววน แบมแบมเผยอปากส่งเสียงครวญครางเพราะใกล้ถึง มาร์คยิ่งเร่งจังหวะให้ถี่ขึ้นลงเป็นเท่าตัว แต่ก่อนที่แบมแบมจะถึง มาร์คถอดปากออกจากช่องทางรัก แล้วเข้าครอบปากกับแก่นกายแบมแบมทันที โพรงปากร้อนอุ่นยิ่งทำให้แบมแบมรู้สึกดี มาร์คเร่งจังหวะอีกครั้ง

            “อะ อ๊ะ มัค อ๊ะ แบม อื้อ แบมไม่ไหวแล้ว อ่า” ร่างของแบมแบมแอ่นขึ้นแล้วปลงปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมา เกร็งตัวกระตุกน้ำออกมาโดยมีมาร์คทำหน้าที่คอยเก็บกลืนกินเข้าไปทุกหยาดหยดอย่างไม่นึกรังเกลียด

            “รู้สึกดีไหมแบมแบม” มาร์คยืดตัวประกบปากกับแบมแบมส่งน้ำรักที่ยังติดค้างในปากให้แบมแบมได้ลิมลอง ก่อนจะกระชิบข้างๆหู

            “แฮ่กๆ” อกบางยกขึ้นลงหอบหายใจหนัก อย่างเหนื่อยอ่อนเต็มที่

            แต่ตอนนี้แกนกายของมาร์คยังไม่ได้ปลงปล่อย เขาปวดหนึบจนแทบระเบิด มาร์คยกตัวแบมแบมขึ้นนั่งคุกเข่าแล้วรีบจัดทางท่าให้ตัวเองนั่งสูงกว่าแบมแบมและให้ใบหน้าของแบมแบมพอดีกับส่วนกลางลำตัวของเขา มาร์คเลือกนั่งตรงขั้นบันได แล้วดึงแบมแบมเข้ามากลางหว่างขา

            “แบมแบมช่วยทำให้มาร์คหน่อยนะ” มาร์คพูดเสียงอ่อนแบบที่คิดว่าร่างบางจะชอบ

            ใบหน้าหวานที่ยังเหนื่อยหอบ แหงนหน้ามองมาร์คอย่างสงสัย มันดูไร้เดียงสาใสซื่อจนมาร์คแทบไม่อยากจะรอ แต่เขาก็ต้องพยายามขมอารมณ์ไว้ เพราะมาร์คอยากได้ลิ้นเล็กนั้นเลียแกนกายของมาร์คมากกว่า ไม่อยากจะคิดว่ามันจะวิเศษขนาดไหน

            “แบมแบม..ต้องทำยังไง”  ตากลมโตสบเข้ากับตามาร์คถามด้วยความใสซื่ออีกครั้ง

            มาร์คเลือกที่จะไม่ตอบ เขาจับมือนิ่มขึ้นมาแล้ววางลงกับกลางลำตัวของเขา บังคับมือแบมแบมให้เลื่อนซิบกางเกงเขาลง แล้วประคองมือทั้งสองของแบมแบม งัดเอาแก่นกายตัวเองเด้งออกมาเกือบจะโตหน้าร่างบางเพราะความใหญ่โตของมัน พอมือนิ่มอุ่นของแบมแบมสัมผัสเข้ากับแกนกาย มาร์คก็แทบอยากจะแตกใส่มือแบมแบมแค่มือยังรู้สึกดีขนาดนี้ แล้วถ้าเป็นปากมันละ

            “ลูบมันสิแบมแบม” เสียงกระเส่าอย่างอดกลั้นของมาร์คเอ่ยสอนเด็กที่ยอมทำอย่างว่าง่าย

            แบมแบมประคองแก่นกายของมาร์คแล้วลูบขึ้นลงด้วยมือทั้งสอง และแทบโอบไม่มิดมันใหญ่กว่าของเขามาก ทั้งแข็งแถมยังหัวบานสีแดงสดจนดูน่ากลัว มือบางสั่นน้อยแต่ก็ยัง ชักขึ้นลงทำแบบที่มาร์คทำให้เขาเหมือนกี่ถึงจะจำได้นิดเดียวก็เถอะ มือบางดูไม่ประสาจนมาร์คต้องกุมมือเล็กแล้วช่วยชักขึ้นลงให้ได้จังหวะเร็วขึ้น  เด็กดีสอนแค่แปบเดียวก็จำได้

            “อืมมม” มาร์คครางออกมาอย่างสุขสม “นี่แค่มือก็ทำให้สุขขนานนี้ถ้าเป็นปากมันละ”มาร์คจับใบหน้าหวานเงยขึ้นก่อนจะสอนขั้นต่อไป

            “ใช้ปากนะแบมแบม” ร่างบางตรงหน้าเริ่มเข้าใจอะไรง่ายขึ้น ก้มลงมองแกนกายมาร์คแต่ก็ยังไม่กล้าที่จะทำอะไรอยู่ดี

            “ใช้ลิ้นแลบลิ้นออกมาแตะเร็วแบมแบม” มาร์คเร่ง

            แบมแบมเริ่มแลบลิ้นแตะเข้ากับส่วนปลายของแกนกายมาร์คอยากว่าง่าย ก่อนที่มาร์คจะกดหัวแบมแบมลงไปเพื่อให้ครอบกับแกนกายตัวเอง

            “อ้างปากกว้างๆ ซิ๊ดดด”

            ปากเล็กของแบมแบมพยายามครอบแกนกายของมาร์คให้ลึกที่สุด โดยมีมาร์คคอยกระแทกใส่เข้าไป ภายในโพรงปากแบมแบมทำมาร์คแทบสำลักความสุขตาย ถ้าเป็นในตัวแบมแบมละ ไม่อยากจะขึ้นเลย อารมณ์มาร์คเริ่มพุ่งสูงขึ้น โดยยังมีร่างบางปรนเปอให้อย่างไม่ประสีประสาแต่ว่ามันโคตรได้อารมณ์จะแทบจะแตก มาร์คเริ่มกระแทกแรงและเร็วขึ้น จนร่างบางน้ำตาเล็ด เพราะความใหญ่โตและความรุนแรงของมาร์ค

            “ซิ้ดด แบมแบม อ้า” มาร์คเกร็งกระตุกน้ำรักพุ่งเข้าปากแบมแบม มันเยอะจนล้นทะลลักออกมาจากปากแบมแบม แต่ส่วนหนึ่งแบมแบมก็กลืนลงไปบ้างแล้ว

            “แค่กๆ” แบมแบมไอ้สำลักออกมา หอบหายใจเหนื่อยล้ากับกิจกรรมที่ผ่านมา

            “มาต่อกันเถอะ” อารมณ์มาร์คยังไม่สงบ เขารีบอุ้มแบมแบมขึ้นมานั่งคร่อมบนตัก

กลับไปเด็กดี 

โรงเรียนชายล้วน บทเรียนที่ 5 ใครเป็นคนทำ

         

                          "บอกแล้วไงว่ากูมีวิธีของกู" เสียงพูดพึมพำบางเบาจากบุกรุกที่ล้ำเขตแดนของแบมแบม เขากำลังจ้องมองใบหน้าหวานที่หน้าหลงไหลอย่างนึกสนุก ก้มสูดดมความหอมที่ติดตัวร่างบางอย่างหื่นกระหาย มันหอมจนเกินจะห้ามใจจริงๆ

                มาร์คใช้มือคลอเคลียบนใบหน้าหวานของแบมแบม  เริ่มไล่ปลายนิ้วสัมผัสและคลึงเบาๆ กับทุกส่วนที่มือลากผ่าน  แก้มแดงระเรื่อมันนุ่มมือจนอดขยี้ไม่ได้  ไหนจะปากแดงๆ ที่รับกับจมูกโด่งเป็นสัน บนใบหน้าแบมแบมมาร์คแทบจะหาที่ติไม่ได้เลยจริงๆ มันดูสวยไปทุกสัดส่วน ปากอิ่มของแบมแบมเผอยออกเหมือนเชิญชวนมาร์คอย่างไม่ตั้งใจ มันดูยั่วยวนน่าลิ้มลอง มาร์คอดใจไม่ไหวส่งมือไปแตะลงบนปากอิ่มที่ไม่ใช่แค่ดูนุ่มอย่างเดียว แต่มันโครตนุ่ม ลื่นมือมาร์ค จนอยากจะลองชิมเข้าแล้วจริงๆ มาร์คกำลังอยากตัวแทบคลั่ง จากที่เขาลูบคลึงแค่เบาๆ ตอนนี้กลับมาร์คเพิ่มแรงขยี้ทั้งยังดึงจนติดมืออกมาเข้าต้องการจะทำให้ปากอิ่มของแบมแบมแดงขึ้นและบวมขึ้นอีก จนกว่าจพอใจ  มาร์คสุดจะท้ายต่อแบมแบมอีกแล้ว 

               สติที่มีถูกกลืนหายไปกับความอยากที่มีมากกว่าความสนุกในตอนแรก มาร์คก้มลงครอบครองปากอิ่มทันที ดูดดึงอย่างหนัก จนเกิดเสียงดังน่าฟัง มาร์คไล่เลียวนปากอิ่มเพื่อ เคลือบน้ำใสให้แชะ ทั่วบริเวณยังไม่มีการรุกล้ำเข้าไปภายในแต่อย่างใด

               มาร์คยังอยากเล่นกับปากอิ่มนี้ให้นานที่สุด เขาเม้มปากตัวเองดูดดึงปากและส่งเคี้ยวคมกัดกินปากอิ่มแบมแบม จนได้เลือดเขาเก็บกินจนหมดอย่างหื่นกระหาย ตอนนั้นเองที่แบมแบมเริ่มขยับตัวและบิดหน้าหนีออกจากมาร์ค ทำให้ริมฝีปากมาร์คและแบมแบมหลุดออกจากกันทันที มาร์คเงยหน้าขึ้นมองแบมแบมเพราะคิดว่าจะตื่น ไม่ใช่ว่าเขากลัวแต่เขารอให้แบมแบมตื่นขึ้นมาสนุกกับเขามากกว่า 

               แต่ร่างบางก็ยังคงหลับสนิทอยู่ดี มาร์คมองผลงานตัวเองแล้วยกยิ้มอย่างพอใจ ปากบวมแดงช้ำกับน้ำใสมันวาวดูน่าหลงไหลขึ้นเป็นร้อยเท่าพันเท่า หากจะมองว่าน่าสงสารก็น่าสงสารแต่ความน่าสงสารของแบมแบมมันน่ารังแก แต่ถ้าหากคิดว่ามาร์คจะพอแค่นี้ยังเร็วเกินไป เขาจัดการก้มลงครอบครองปากอิ่มอีกครั้งอย่างย้ามใจ 

               มาร์คกัดปากอย่างแรงจนแบมแบมเปิดปากออกมา แล้วส่งลิ้นหน้าเข้าไปกวาดกินน้ำหวานแบมแบมเหมือนเป็นน้ำหวานที่เขาตามหามานานอร่อย  กลิ่นคาวเลือดบอกได้เป็นอย่างดีว่ามาร์ครุนแรงกับแบมแบมแค่ไหน 

               มาร์คไม่หยุด ตรงกันข้ามกลับดูดกินเลือดและกัดให้ได้แผลเพิ่มอีกครั้ง อีกครั้งจนพอใจ  ความดิบเถื่อนของเขาถูกปลุกขึ้นโดยแบมแบมเพียงแค่นอนนิ่ง โดยไม่ยั่วยวนมาร์คใดๆ แต่เขากลับอยากลองสัมผัสเข้าไปข้างในของแบมแบมมากกว่านี้  ภายในปากแบมแบมช่างอุ่นนุ่มกระตุ้นให้มาร์คอยากแล้วอยากอีกอย่างไม่รู้จักพอจริงๆ 

               "  งื้อออออออ " เสียงประท้วงของแบมแบมส่งออกให้มาร์คได้ยิน ทั้งที่ยังไม่ยอมตื่นลืมตาด้วยซ้ำแบมแบม กำลังขาดอากาศหายใจเพราะมาร์คไม่เลิกเอาเปรียบเขาสักที มาร์คยอมถอดปากออกจากแบมแบมทั้งยังเสียดาย เพราะกลัวแบมแบมจะเป็นอะไรไปเสียก่อน

               " ทำไมมึงน่าหลงไหลแบบนี้วะ" มาร์คก้มกระชิบเสียงข้างหูแบมแบม พร้อมกับพ่นลมหายใจออกมาข้างใบหูร่างบางทั้งที่ยังหลับอยู่แต่ร่างกายแบมแบมกับตอบรับสัมผัสมาร์คได้ดี เรียวขนที่ลุกชันของแบมแบมและการขยับหนีน้อยๆนั้นทำให้มาร์คพอใจจริงๆ

               มาร์คชี้ไปบนลำคอบางตรงที่เคยมีรอยช้ำ จากฝีมือเขา และดูเหมือนว่าตอนนี้มันจะจางไปมากแล้ว   

               " สีมันจางแล้วนี่น่า เดี๋ยวกูทำให้มึงใหม่" น้ำเสียงแหบสั่นเพราะความอยากได้ในตัวแบมแบมถูกส่งของไปเบาๆ 

               ก้มลงแลบลิ้นสัมผัสกับซอกคอขาวแบมแบมทันที จนร่างบางสะดุ้งกับความเย็นที่ไดส้มผัส จากแค่ตอนแรกเขาแค่นึกสนุกและคิดจะแกล้งเล่นกับแบมแบม แต่ตอนนี้มาร์คกลับต้องการมากกว่าทำให้แบมแบมมีรอยคิสมาร์คเสียแล่ว เขาอยากเป็นเจ้าของร่างกายนี้จริงๆแล้วละ

               เขาสร้างรอยแสดงความเป็นเจ้าของไปทั้งตัวแบมแบม ส่งเคี้ยวคมกัดเม้มดูดดึงทั้ง ลำคอ จนไม่เหลือที่ว่างให้ผิวขาวเนียน ไม่หยุดแค่เพียงเท่านี้ร่างกายของแบมแบมต้องเป็นของเขา 

               เขาแทรกมือหนาเข้าไปในสาบเสื้อของร่างบาง เลิกเสื้อขึ้นสูงจนเห็นถึงภายในยอดอกสีชมพูสวย เขาหยุดมองอยู่นาน ลอบกลืนน้ำลายเหนียวนืดลงคงยากลำบาก อดไม่ไหวแล้วก้มลงเลียยอดอกร่างบางทันที ดูดกินอย่างของเอร็ดอร่อย ร่างบางตอบสนองต่อการกระทำของมาร์คอย่างดียอดอกสีชมพู แอ่นขึ้นสู้ทั้งมือและทั้งปากมาร์คอย่างไม่ตั้งใจมันยั่วยวนจนแทบ อยากรีบเป็นเจ้าของเร็วๆ แรงกัดแรงบีบของมาร์คทำให้ร่างบางนิ่วหน้ารู้สึกเจ็บแต่กลับไม่ยอมรู้สึกตัวสักที 

               " ทำขนาดนี้มึงยังจะหลับได้อีกนะแบมแบม ตื่นขึ้นมาครางให้กูได้ยินดีกว่า " มาร์คเลื่อนมือลงมาสัมผัสเอวคอด ออกแรงบีบเค้นจนขึ้นรอยมือเนื้อตัวนุ่มนิ่มน่าขยี้ให้แหลกคามือจริง 

               มาร์คละจากยอดอกแบมแบมไล่พรมจูบไปทั่วหน้าท้องที่แบนราบ เขานึกอยากแกล้งแบมแบมอีกครั้งลงลิ้นเลียแอ่งสะดื้อร่างบางทันที ร่างบางคงจะเสียวทรมารไม่น้อย ตัวแบมแบมบิดเกร็ง และพยายามขยับหนีปากของมาร์คแต่มาร์คกลับจับไว้แน่นและลงลิ้นเลียซ้ำๆดูดกัด จนในที่สุดก็มีเสียงครางของแบมแบมออกมา

               " อ๊ะ " เสียงช่างหวานจนทำให้อยากปลุกแบมแบมขึ้นมาครางเลยจริงๆ 

               มือหนาตะปบเข้ากลางลำตัวแบม และก็รับรู้ได้ว่าถึงร่างกายแบมแบมที่มีอารมณ์ไม่ต่างจากมาร์คเสียแล้วส่วนกลางลำตัวร่างบางดันออกมาสู้มือของมาร์ค ไม่รอช้ามาร์คจัดการดึงกางเกงนอนแบมแบมออก จนตอนนี้สัดส่วนของแบมแบมโชว์หลาอยู่ในสายตาเขาแล้ว เขาส่งมือไปลูบส่วนกลางลำตัวแบมแบมทันทีอย่างอดใจไม่ไหว ร่างบางแอ่นรับสัมผัสแปลกใหม่อย่างดี 

                 มือสากจับแกนกายแบมแบมรูดขึ้นลง จากเบาเริ่มรุนแรง จะได้ยินเสียงครางแบมแบมเป็นระยะ

                  " อ๊าาา"  แบมแบมกำลังสุขสมกับสัมผัสที่มาร์คมอบให้ ตอนนั้นเองที่มาร์คคิดอยากจะลองชิมแบมแบม เขาก้มลงแลบลิ้นเลียกับส่วนปลายแกนกายแบมแบมทันที ร่างบางเองถึงกระตุกและสะดุ้งตัวสั่นน้อย 

                    แกนกายของร่างบางมีขนาดพอดีกับตัวและมันไม่ใหญ่เท่าของมาร์ค ต้วน แน่ ปากจัดการครอบปากลงกับแกนแบมแบม เขาอยากปนเปอให้ร่างบางสุขสม ก่อนที่เขาจะครอบครองและเข้าไปในตัวแบมแบม มาร์คตั้งใจบรดูดเม้มปากรูดมือขึ้นลง จนเกินเสียงดัง จ๊วบ จ๊าบ ไปพร้อมกับเสียงครางของแบมแบม 

                    " อะ อ๊ะ " ร่างบางแอ่นตัวดันแกนกายของตัวเอง ขึ้นสู้กับปากมาร์คการหายใจถี่ๆ ที่แรงขึ้นตามอารมณ์ของร่างบางทำให้มาร์ครู้ว่าแบมแบมกำลังใกล้จะถึงฝั่งอารมณ์แล้วเขาเร่งจังหวะขี้นลงเร็วๆอย่างหนักหน่วง  

                      "อ๊าา " เสียงแบมแบมหลุดออกมาพร้อมน้ำสีขาวขุ่นพุ่งใส่เต็มโพรงปากมาร์ค เขากลืนกินน้ำของร่างบางจนหมด มาร์คถอดปากออกเงยหน้าขึ้นมองผลงานตัวเองอย่างพอใจ ร่างบางเหนื่อยหอบหายใจจนหน้าอกยกขึ้นลงรุนแรงจากกิจกรรมที่เพิ่งผ่านไป  แต่จนแล้วจนรอดดูเหมือนยังไงร่างบางก็ยังไม่ตื่นอยู่ดี

                    ตอนนี้มาร์คเองก็อึดอัดต้องการปลดปล่อยแล้ว เขายกสะโพกแบมแบมขึ้นดันขาออกกว้างจน ให้ชิดหน้าอก ช่องทางสีสวยยังปิดสนิทลอยเด่นอยู่ยั่วยวนสายตามาร์ค เขาในร้อนรีบจัดการถอดเกงกางตัวเองปลดปล่อยลำตัวที่ใหญ่ให้ออกมา มือหนาจับแกนกายใหญ่ถูไถ ช่องทางสีสวยของแบมแบมไปมา จนเขาทนไม่ไหวอีกแล้ว สวนลำตัวของเขา เขาไปในตัวแบมแบมทั้งที่ยังไม่เปิดทางก่อน 

               " งื้ออออออ " ร่างบางส่งเสียงครางออกมา พร้อมร่างกายที่ขยับหนีและแรงส่ายหัวไปมา จนเส้นผมนุ่มยุ่งยอก ร่างบางเจ็บเกินจะรับไหว มาร์คเองก็เข้าไปไม่ได้เหมือนกัน

               " ชิ " มาร์คสบถออกมาอย่างขัดใจ และพยายามดันเข้าไปอีกครั้ง แต่รอบนี้มาร์คต้องหยุดซะงักเมื่อเขดันเงยขึ้นไปและ เห็นหยดน้ำตาที่ไหลเป็นทางยาวของแบมแบม สติที่ขาดหายไปกลับมาอีกครั้ง

               " นี่กูทำอะไรลงไปวะ" มาร์คเริ่มรู้สึกตัวว่าตอนนี้เค้าทำเกินไปแล้วจริงๆ

               " แมร่งเอ่ย กูมีอารมณ์เพราะมึงได้ไงวะ" ตอนนั้นเองมาร์คผลักตัวออกจากแบมแบม แล้วมองร่างกายแบมแบมที่แดงช้ำไปทุกสัดส่วนเพราะฤทธิ์มือที่เขาทำอย่างบ้าคลั่ง 

               " เกือบได้มันเป็นเมียแล้วไหมละ" มาร์คขยี้หัวอย่างไม่เข้าใจตัวเอง และเขาก็ยังอารมณ์และต้องการปลดปล่อย แต่เขาก็ไม่อยากทำกับร่างบางของแบมแบมแล้ว 

               มาร์คหยุดทุกอย่างและจัดการแต่งตัวให้แบมแบมตามเดิม ก่อนที่เขาจะไปปลดปล่อยอารมณ์ของตัวเองด้วยมือของเขาในห้องน้ำเงียบๆ ส่วนแบมแบมยังคงคิดว่าตัวเองฝันไป

สั้นๆเนอะ เอาจริงแต่งไม่เก่งคงจะแต่งไม่บ่อย 

แต่ว่าอิที่คุณก็รู้เป็นใครก็มีนิสัยหื่นกาม ฮ่าาา

กลับไปอ่านในเด็กดี คอมเม้นกำลังใจดีๆให้กันด้วย